Hier toch maar een blog over mijn, nee ik zeg het verkeerd, onze grote wens, een kindje.
Nu hoor ik je denken, waarom een blog over een kinderwens er zijn zovele mensen die kindjes willen en je weet toch hoe het moet..
Niets blijkt minder waar
In begin 2012 (na 7 jaar geluk samen) namen we de beslissing om de pil te laten staan. Ik hoor het ons nog tegen elkaar zeggen, we zijn er klaar voor en we zien wel hoe het loopt. We wilden het rustig de tijd geven, ontpillen hoort erbij..
Na een jaar geen succes besliste ik toch de stoute schoenen aan te trekken en naar de huisarts te gaan.. "Dokter het lukt ons niet om een kindje te krijgen, help" vanuit de huisarts ben ik doorverwezen naar het ziekenhuis. Daar ga je dan.. Het molentje in.. Na wat onderzoeken en gesprekken kwamen we er achter dat het probleem bij mij zou moeten liggen.. *slik* okay... En nu?
Starten met hormoontabletten was de boodschap, maar na één ronde moest ik stoppen.. U bent te zwaar dus u waarschijnlijk is dat het probleem.. Altijd fijn te horen zoiets NOT. Ik snap echt wel dat te dik zijn niet goed voor je is, maar als ik mocht kiezen was ik echt niet zo. Verder ben ik helemaal gezond, maar dat maakt niet uit. Er is één woord dat geld in deze maatschappij en dat is BMI. Ik wordt van het woord alleen al onpasselijk. Als je eindelijk leert, na je puberteit, om tevreden te zijn met wie je bent wordt je zo wel weer onderuit getrapt. Zeg maar dag dag zelfvertrouwen. Ik voelde me letterlijk een vet varken. En geloof mij dat maakt het niet makkelijker om de kilo's kwijt te raken. Nou goed, kop d'r veur en proberen de kilo's te lozen.. De afspraak was 10 kilo afvallen dan gaan we je verder helpen. Na 12 kilo te zijn afgevallen mocht ik verder met de hormonen.. Zes maanden lang.. Maar wel met de boodschap je moet nog 10 kilo kwijt om daarna verder te mogen. En leuk dat dat is, die hormonen, opvliegers, huilbuien, de hele rataplan kwam voorbij. Na zes rondes geen succes.
Nu inmiddels 20 kg kwijt en drie en half jaar verder, ben ik klaar voor het vervolg, een onderzoek naar mijn eileiders. Want ja al die kilo's verliezen heeft er niet voor gezorgd dat het nu wel lukt. Wel met de boodschap dat het het beste is nog 10 kilo af te vallen. Soms weet ik echt even niet meer hoe, maar ik vind dat ik geen keuze heb.. Door vechten is wat ik moet. Ook al wil ik soms wel eens zeggen stik er maar allemaal in.. Ik trek dit niet meer.
En nog even dit voor alle mensen die zeggen, we nemen kinderen, het is NIET vanzelf sprekend. En de mensen die vragen wordt het niet tijd??? Denk eerst eens na!! sommige mensen kunnen ze niet krijgen, of kiezen er voor geen kinderen te nemen. De eerste twee jaar hebben we het stil gehouden en hebben we deze opmerkingen genegeerd, ondanks dat je af en toe de neiging hebt te schreeuwen, hou je bek, je weet niet waar je het over hebt! Nu delen we het. En gaan we met goede moed de volgende stappen nemen.
